Het eerste project van Stadsherstel

Van twee naar een
De naam Bruyne Hondt hoorde vroeger alleen bij de linker (oostelijke) helft van het huis. De rechterhelft, het hoekhuis heette vroeger De Kleijne Soutkeet. Van de oorspronkelijke Bruyne Hondt zijn nog de zijmuren en een verdiepingsbalklaag uit het midden van de zeventiende eeuw aanwezig. Eén zijmuur is nu dus tussenmuur midden in het huis. Toen aan het begin van de vorige eeuw de beide huizen werden samengevoegd, is er een nieuwe voorgevel voorgezet en een gemeenschappelijk dak gemaakt.

Bewoners
In de Bruyne Hondt hebben vroeger darinkdelvers gezeten die in hun zoutketen zout produceerden. Darinkdelven is het afgraven van moer, ooit door de zee overspoeld veen, om daaruit door verbranding zout te winnen. Het huis links van De Bruyne Hondt heet nog Zoutkeet.

In 1911 was De Bruyne Hondt eigendom van de suikerfabriek S.A. Sucreries de Breda et Berg-op-Zoom. Het was toen een directeurswoning. In die tijd woonden de directeuren nog vlak bij hun fabriek. De baas kon vanuit zijn slaapkamerraam het lossen van de suikerbieten in de gaten houden. Nu worden er geen bieten meer gelost, de directeur en de hele suikerfabriek zijn weg.

Het eerste project

Er zijn huizen met een langere en meer ingewikkelde geschiedenis dan De Bruyne Hondt, maar voor de Stichting Stadsherstel is dit huis nog altijd iets aparts. Het was het eerste pand dat door Stadsherstel gerestaureerd werd opgeleverd. Zo’n eerstgeborene blijft de spanning en het onzekere avontuur van de begintijd vertegenwoordigen. Het huis was danig in verval geraakt, tot Stadsherstel, met kromme tenen, zich in het avontuur stortte. Het avontuur is goed afgelopen, en we kijken nog steeds met extra liefde naar de eersteling.